Stichting het Panorama
door landschapsarchitecten en voor landschapsarchitecten
door landschapsarchitecten en voor landschapsarchitecten
In het rustige en ruime Oost-Duitsland bezochten we in een krap tijdschema een uitgebreid en divers programma. De afmetingen van de bruinkoolwinningslocaties nabij Leipzig zijn niet te beschrijven zo groot, evenals de afmetingen van de recreatieplassen die ze opleveren.
In Leipzig fietsten we van Ost naar West en zagen een groot aantal van de ruim 10 ha aan nieuwe parken die er na “Die Wende” gemaakt zijn. De parken moeten nieuwe bewoners naar Leipzig trekken. Of het hierdoor komt weet men niet, maar Leipzig groeit. De stadsparken worden druk gebruikt. In grote fabrieken, die 25 jaar geleden gesloten werden, zitten nu innovatieve en kunstzinnige bedrijven, ateliers, galerieën en uitnodigende cafe’s.
De binnenstad van Dresden lijkt een openluchtmuseum. Er wordt gezegd dat de Dresdenaren in het verleden leven omdat men de voormalige barokke binnenstad met 18e eeuwse materialen wil herbouwen. Met de gele zandsteen uit het nabijgelegen Elbsandstein-gebergte, in de oude rooilijnen, met identieke maat en schaal als vroeger zijn de meeste voorgevels gereconstrueerd. Het ziet er nu nog te nieuw uit, dat is het.
Het Worlitzer Gartenreich is groot en afwisselend. In uitgestrekte bossen (met bevers) zijn landgoederen opgenomen. De lange dijken langs het stroomgebied van de Elbe bieden fenomenale uitzichten op honderden solitair geplantte oude eiken.
Het 18e eeuwse park Worlitz waar een oude rivierarm de grootste waterpartij vormt, is duidelijk een cultuurlandschap in dit natuurgebied Mittelelbe dat op de Unesco werelderfgoedlijst staat. Kenmerkend zijn de doorzichten op diverse in zichtlijnen geplaatste gebouwen en bouwsels. Een scala aan bruggen en trekpontjes maakt een rondwandeling mogelijk.
Reunie
Stichting het Panorama